ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΥΑ ΝΥΧΤΑ..ΑΚΟΥΣΤΕ:
Μάζεψα τα σχόλια που έκανα σε μια εγγραφή και έκανα συρραφή τους,
βγήκε ένα ωραίο κείμενο, εντελώς τυχαία και θέλω να σας το διαβάσω..
βγήκε αυθόρμητα, πηγαία, σε μια ανάσα...χωρίς σκέψη... Ακούστε:
και βάζω ένα φιλί να ανεβεί πάνω του
για να στο αφήσει στο μαξιλάρι σου χρωματίζοντας το χρώμα
του πάθους μου τα όνειρα σου.. δεν υπαρχει νικη ή ήττα
στο παλεμα των αισθήσεων, μόνο ιδρώτας της εμπειρίας
που γίνεται νερό να ξεδιψάσουμε την αδυναμία σου και
τη δύναμή μου, την αδυναμία μου και τη δυναμή σου,
σε αυτό το παιχνίδι της αλήθειας για το αν μπορούμε
να χωρεσουμε στη στιγμή που καλπάζει προς το άπειρο,
το όμορφο, το ηδονικό μας σύννεφο.. ..κάτω απο το βάρος
της σελήνης που είναι ασήκωτο στη ψυχή, μετά τη δίνη
της κορύφωσης και την ανασεμιά της ικανοποίησης
χαράζω νέα ταξίδια στον ορίζοντα των ματιών σου,
εκεί που ο ήλιος μου και ο ήλιος σου θα ανατέλουν
και θα κρύβονται στα χείλη των χειλιών, στα κύματα
των κυμάτων, στα σώματα των σωμάτων, στα λουλουδια
των λουλουδιών, στον έρωτα..
ερατεινή ημέρα.. ερατεινή μέρα που δε λεει να τελειωσει
χωρίς να γευτώ το άρωμα του κραγιόν απο κεράσι που αφήνει
τα ίχνη του ανεξίτηλα στα χείλη της καρδιας...ίσως ειναι
που χάνομαι στην υποσχεση που δίνει καθε φορά ο ήλιος,
καρφωμένος στο στήθος σου και με καλεί να ονειροπολήσω,
να παρω αίμα απο το δικό σου αίμα και να σταθώ πάλι δυνατός
για να χαμογελάσω...
τη δική σου φωνή να βγάλω από το στόμα μου και τους δικούς
σου σφυγμούς να μετρήσω
στο δικό μου λαιμό.. σαράντα βήματα από την αιτία που ένιωσα ,
το σπίρτο να ανάβει τη φλόγα της φωτιάς που μας ενώνει,
λιώνοντας το πηλό των σωμάτων για να πλάσει πάλι
ο Έρωτας ένα καινούργιο με τις ψυχές και τα χείλια ενωμένα,
εκεί η στιγμή γίνεται αιώνας και ο αιώνας ευλογία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου