Μόνο ΕΣΥ ...O Έρωτας σαν Θεός ...
Καθώς
μπαίνει ο χειμώνας, σκάει το χειλάκι του κάθε ερωτευμένου. Από γλύκα,
όταν το φωτεινό αντικείμενο του περιχαρούς πόθου δεν έχει μάτια για
άλλον. Από πίκρα, όταν το σκοτεινό αντικείμενο του μύχιου πόθου
αλληθωρίζει στα πέριξ. Ο μικρός φτερωτός διαβολάκος, παρότι ο πολεμικός
εξοπλισμός του είναι παλαιάς τεχνολογίας, καταφέρνει με το τόξο και τα
βέλη του να διασπάσει επιτυχώς κάθε αμυντικό σύστημα. Και κυρίως το
νευρικό. Δείξτε μεγαλοθυμία και χαρίστε της μια αγκαλιά λουλούδια,
κάνοντας ταυτόχρονα δύο ανθρώπους ευτυχισμένους: Αυτήν και τον ανθοπώλη
της γειτονιάς σας ...;
Ο
θεός 'Eρωτας γεννήθηκε μια κρύα νύχτα του αρχαίου ελληνικού χειμώνα,
στη φαντασία των προγόνων μας, ως καρπός της Αφροδίτης και του Άρη. Θεά
της ομορφιάς εκείνη, θεός του πολέμου εκείνος. Αγνή και αμόλυντη εκείνη,
καθαρόαιμο αρσενικό εκείνος, δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πρότυπα έως
σήμερα. Τότε μάλλον γεννήθηκε και το περίφημο γνωμικό «κάντε έρωτα, όχι
πόλεμο». Ο φτερωτός ταραξίας έχει στο ενεργητικό του ουκ ολίγες
περγαμηνές. Κοτζάμ πόλεμος της Τροίας έγινε για χάρη του και
αιματοκύλησε τα παλικάρια. Σαράντα χρόνια περίμενε η Πηνελόπη τον
Οδυσσέα, σαράντα μνηστήρες είχε να την παρηγορούν ...;
Ο
θεός 'Eρωτας παραμονεύει κρυμμένος αδιάφορα πίσω από τις στιγμές. 'Ένα
βλέμμα, ένα αθέλητο άγγιγμα, ένα χαμόγελο, μια χειραψία, μια ατάκα ...; Η
μνήμη αποτυπώνει τη στιγμή και την κουβαλάει άφθαρτη στο χρόνο. Η ζωή
χωρίζεται σε δύο κύκλους. Στις στιγμές μαζί με τον πόθο, και στις
στιγμές που μεσολαβούν μέχρι την μέθεξη. 'Όλος ο οργανισμός
διαταράσσεται συθέμελα. Αϋπνία, εφίδρωση, ανορεξία, άγχος, νευρικότητα,
φευγιό. Ο καθημερινός συνάνθρωπος μετουσιώνεται σε αντικείμενο τολμηρής
φαντασίας. Τις περισσότερες φορές εν αγνοία του. 'Όλα μια ιδέα είναι
...;
Ο
θεός 'Eρωτας είναι άδικος. Και τυφλός. Ρίχνει τις πιο όμορφες κοπέλες
στην αγκαλιά των κιτσάτων, και τα πιο ντελικάτα παλικάρια στο δίχτυ
αδίσταχτων γυναικών που κατακτούν το σώμα τους με το αδηφάγο πνεύμα
τους. Ολόκληρος ο καταναλωτικός τζίρος γίνεται για χάριν της ομορφιάς,
της διασκέδασης, της ηδονής, της ουτοπικής προσέγγισης της ευτυχίας.
Βούτυρο στο ψωμί του ανήσυχου φτερωτού τοξοφόρου. Το χόμπι του είναι να
γεννάει επιθυμίες. Να ανάβει φωτιές. Και να μετατρέπει τα ανυποψίαστα
ανθρωπάρια σε πρόθυμους εθελοντές αναστενάρηδες.
Ο θεός 'Eρωτας βολτάρει στην ατμόσφαιρα τις ανοιξιάτικες λιακάδες και απογυμνώνει τα θηλυκά κορμιά από τα περιττά φτιασίδια.
Κουρνιάζει
ανάμεσα στα κορμιά μπροστά στα αναμμένα τζάκια. Πλουτίζει τα όνειρα των
μοναχικών ψυχών λίγο πριν κοιμηθούν, γεννώντας την ελπίδα για ένα
συντροφικό αύριο. Κρύβεται στο γαλάζιο βλέμμα της καλλονής που
ακτινοβολεί αυτόφωτη στο νυφοπάζαρο της επαρχίας. Δίνει πείσμα στους
προδομένους να αντέξουν το οδυνηρό αύριο της απουσίας. Κάνει το ουράνιο
τόξο σκάλα προς το άπιαστο.
Ο
θεός 'Eρωτας κρύβεται θανατηφόρα στην πλήξη της συντροφικής σιγουριάς.
Μετατρέπει τη συζυγική κλίνη σε αρένα των λεόντων για όποιον κάνει
πρώτος το κλικ της εγκεφαλικής απιστίας. Καταδικάζει τον άλλον σε αιώνια
σιωπηρή σκλαβιά κατανόησης. Τα κορμιά κινούνται μηχανικά και αδειάζουν
τους χυμούς τους. 'Όχι όμως πια σαν καυτή λάβα. Αλλά σαν ξαλάφρωμα
εκπληρωμένου υπηρεσιακού καθήκοντος. Ο ύπνος μετά είναι βαθύς και
άσχημος, με γρυλίσματα λάγνα προς την ιδεατή ύπαρξη που γεννάει την
επιθυμία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου