Στρώθηκε το τραπέζι με λευκό λινό τραπεζομάντιλο
και το στάρι με ρόδι, όπως το αγαπούσα
Το κρασί κόκκινο σε αφθονία, γλυκό, αντίθετο με τις παραδόσεις
Να ρέει το γέλιο, μη μείνουν χείλη ακέραστα
Η μικρή μου σκήτη στη ράχη μου ήταν
και με ακολούθησε όταν έφυγα
Τα χέρια λυτά, ελεύθερα
Και το κορμί σε θέση ορθή με μια σινδόνα λευκή
μη προκαλέσει το γυμνό τους χρήσιμους
Το πένθος δεν άρμοζε εκείνη την ημέρα
Θήκες είχαν διανεμηθεί σε όλα τα χρώματα κατά την επιθυμία μου
Κάθε μία περιείχε και μία φράση από τον χάρτη
Έπρεπε να τον αφήσω εδώ, σε εσάς, ως όφειλα
Αν αγνοούσατε τον κίνδυνο του περιεχομένου,
συγκεντρώνατε τις φράσεις και τις κάνατε σύνολο,
αν ακόμα δεν τοποθετούσατε το συντακτικό
κατά το προσωπικό σας συμφέρον στην κληρονομιά των λέξεων,
ίσως ανακαλύπτατε το νόημα της ζωής
πριν την οργάνωση του νου
πριν την οργάνωση του νου
Θα ανακαλύπτατε τον θησαυρό της ζωής μου..
L.N.E
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου