evaggelos Rigas- ποιηση

evaggelos Rigas

Μονοπάτι αξημέρωτο

Αξημέρωτο το μονοπάτι
Αχνοφεγγιά θηλιά στο αδιέξοδο
Το περιστέρι έχασε το στίγμα
Σε μια πορεία αστεριών
Καθορισμένου χρόνου
Δυο βουρκωμένα μάτια φως
Που τ’ αγκαλιάζει ο βυθός

Μέσα στη λάσπη του αφρού
Το αυτονόητο
Μετρά λεπτά

Προτού χαθεί η συμφορά
Πως σταματάει ο χρόνος!

Το αυτονόητο να ζει
Και να πεθαίνει η ζωή

Λοιπόν;

Ευάγ. Ρήγας