Αγάπη μου,
είναι πολλές οι φορές που προσπάθησα να σου γράψω ένα γράμμα και ακόμη περισσότερες αυτές που το σκέφτηκα αλλά ποτέ δεν το κατάφερα. Απόψε όμως νοιώθω αφόρητη την ανάγκη να ολοκληρώσω αυτήν μου την επιθυμία.
Άλλες φορές σκεφτόμουν πως ίσως σου φανεί γελοίο, άλλες παιδιάστικο. Ξεκινούσα, σου έγραφα κάποια πράγματα, συναισθήματα εκφρασμένα με λέξεις απωτυπωμένες σ' ένα χαρτί.. 'Ενα χαρτί γεμάτο μουντζούρες, διορθώσεις, πολλές αράδες μουσκεμένες με τα δάκρυα μου κι οι περισσότερες να χορεύουν με τον ρυθμό της καρδιάς μου που χτυπούσε τόσο δυνατά που νόμιζα πως θα μου σκίσει τα στήθια... Αμέτρητες φορές αντίκρυσα σχισμένες σελίδες στο πάτωμα, άλλες κρατούσα φυλαχτό μες το τετράδιο... Απόψε την βρίσκω την δύναμη... την δύναμη να το τελειώσω και να σου το στείλω...
Δεν φοβάμαι πια... Μην με παρεξηγήσεις... Δεν φοβάμαι να σου δείξω το πόσο σ' αγαπάω. Δεν φοβάμαι να σου ανοίξω την καρδιά μου. Είναι δική σου άλλωστε εδώ και πολύ καιρό. Ήρθε η ώρα να μάθεις τι κρύβει μέσα της. Δεν φοβάμαι πως ίσως αυτά που θα δεις θα σε διώξουν μακριά μου...
Ίσως και να μην έχουν κανέναν ειρμό, καμία συνέχεια αυτά που σου γράφω. Δεν έχει και πολύ σημασία. Η καρδιά είναι ένα μυστήριο όργανο. Δεν εκφράζεται πάντα όπως θα θέλαμε. Δεν ακολουθεί νόμους και κανόνες. Εξάλλου σκέφτομαι πως δεν διαγωνίζομαι δα και στις πανελλαδικές για να 'χει το κείμενο δομή, διάρθρωση και κατανόηση. Σκοπός του είναι να εκφράσει όλα όσα νοιώθω... ακριβώς όπως τα νοιώθω και μου έρχονται να σου τα πω... Γράφω και στο μυαλό μου έρχονται οι στίχοι από ένα τραγούδι που μου είχες αφιερώσει κάποτε... ''Σου γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα 5 το πρωί... Το μόνο πράγμα που 'χει μείνει όρθιο στον κόσμο είσαι 'συ...''
Θυμάσαι στην Χαλκίδα όταν ήμασταν που σου είχα ζητήσει κάποια στιγμή θέλοντας να μαθαίνω καινούρια πράγματα για σένα να μου γράψεις κάτι ο,τιδήποτε για να δω τα γράμματα σου; Τι απέγινε εκείνο το χαρτάκι; Τι μου είχες γράψει; Ούτε που θυμάμαι... Το μόνο που μου έχει μείνει είναι το χαμόγελο σου όταν το πήρα στα χέρια και το χάζευα.
Τώρα μπορείς να δεις και συ τα δικά μου. Το ξέρω θα σου αρέσουν. Το είχα από μικρή αυτό. Όποιος διάβαζε κάτι που έγραφα εντυπωσιαζόταν περισσότερο από τον γραφικό μου χαρακτήρα παρά από αυτά που έγραφα. Κι ήμουν σε δίλημμα αρχικά... Να γράψω όλα αυτά που νοιώθω με άσχημα βιαστικά γράμματα για να προσέξεις όλα αυτά που σου λέω ή να τα γράψω όμορφα με τον φόβο μην μείνεις στα όμορφα γράμματα αντί στα όμορφα λόγια; Δεν μπορώ όμως παρά να είμαι πέρα ως πέρα ανοιχτή σε όλα απεναντί σου και το δίλημμα μου λύθηκε. Άλλωστε, είμαι σχεδόν σίγουρη πως στο τέλος θα σου μείνουν όλα αυτά που θέλω να σου πω και κρύβονται πίσω από τις λέξεις και τα γράμματα. Έτσι δεν είναι αγάπη μου;
Και είναι αρκετές οι στιγμές που μου το έχεις πει... Ανοίγομαι περισσότερο κι εκφράζομαι καλύτερα όταν στα γράφω παρά όταν στα λέω... Μπορεί προς το παρόν να μην σε ικανοποιεί τόσο αυτό αλλά κάνε υπομονή καρδιά μου και όλα θ' αλλάξουν. Με τον καιρό θα πετύχω να το καταφέρνω εξίσου καλά και στα δύο και στον γραπτό και στον προφορικό λόγο.
Φαντάζομαι, όταν θα πήρες στα χέρια σου αυτό το γράμμα η έκπληξη σου θα ήταν μεγάλη... Το πιθανότερο να μην είχες ξαναλάβει και ερωτική επιστολή και να σε έκανε να αισθανθείς κάπως... Το αποτέλεσμα ελπίζω να με δικαιώσει όμως και αυτή η κίνηση μου να σε ευχαριστήσει. Δεν φοβάμαι όμως πια... Δεν φοβάμαι να γίνω ρομαντική... Δεν φοβάμαι να κάνω πράγματα για σένα... Και ξέρω πως οι εκπλήξεις σου αρέσουν. Και σε ποιόν δεν αρέσουν εξάλλου; Και σε ποιόν δεν αρέσει να νοιώθει πως υπάρχει κάποιος στον κόσμο που τον αγαπά και τον σκέφτεται και που θα έκανε τα πάντα για να είναι ευτυχισμένο το ταίρι του;
Και για μένα το ταίρι μου είσαι εσύ καρδιά μου. Κάποιες στιγμές μπορεί να σκεφτόμουν ότι σε γνώρισα αργά... Αλλά δεν είναι έτσι... Ποτέ δεν είναι αργά για να γνωρίσεις την πραγματική και παντοτινή ευτυχία. Και είμαι ευλογημένη που μπόρεσα να την γνωρίσω στα μάτια σου. Και να σκεφτείς πως ούτε που ήξερα πως υπήρχε... Ούτε που το φανταζόμουν... Ούτε που την περίμενα... Ούτε που την έψαχνα... Ούτε που το πιστεύω ώρες ώρες πως μου χτύπησε την πόρτα. Και γι αυτό δεν είμαι απλά τυχερή. Είμαι ευλογημένη μάτια μου. Γι αυτό σου λέω πολλές φορές πως όλα αυτά που ζω μαζί σου νοιώθω πως είναι όνειρο, πως είναι παραμύθι.
Όταν κοιτώ στα μάτια σου χάνομαι. Βυθίζομαι μέσα τους. Όταν σε αγγίζω λιώνω. Όταν μου λες το αγάπη μου νοιώθω έναν κόμπο να κατεβαίνει στο στομάχι μου. Όταν σε φιλάω σβήνω. Όταν γινόμαστε ένα μου κόβεται η ανάσα. Όταν σε έχω δίπλα μου το κορμί μου ηλεκτρίζεται. Όταν μου λείπεις πονάω. Όταν σε σκέφτομαι ένα χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπο μου. Όταν σε αντικρύζω δεν μπορώ να κρατηθώ μακριά σου. Όταν γεμίζω από ευτυχία κλαίω. Όταν σε χάνω χάνομαι.
Διάβασε πίσω από τις λέξεις καρδιά μου... Διάβασε με... Άκουσε με... Νοιώσε με... Είμαι εδώ και σ' αγαπώ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ... Άγγιξε με... Φίλα με... Αγκάλιασε με... Σε χρειάζομαι... Ποτέ δεν περίμενα να ζήσω κάτι τέτοιο... Ποτέ δεν περίμενα να μάθω τι πάει να πει έρωτας... Έρωτας πέρα απο κάθε λογική, πέρα από κάθε όριο, πέρα από κάθε φαντασία...
Κάποια στιγμή μου είχες πει ότι σε ρώτησαν τι το ξεχωριστό έχεις βρει σ' αυτήν την γυναίκα που την κάνει να διαφέρει από τις άλλες και σ' έκανε να κολλήσεις τόσο πολύ μαζί της. Εμένα δεν μου το ρώτησε κανείς. Δεν μου το ρώτησες καν εσύ... Όμως θα πρέπει να το ξέρεις... Τι το ξεχωριστό έχεις εσύ και μ' έκανες να σ' αγαπήσω τόσο πολύ ώστε να χτίσω τα όνειρα μου γύρω από εσένα...
Κατάφερες τόσα πολλά μέσα σε τόσο λίγο. Πριν σε γνωρίσω δεν ήξερα τον εαυτό μου. Έβλεπα αυτό που ήθελαν οι άλλοι από εμένα. Ήρθες εσύ και μέσα από τα μάτια σου γνώρισα ποια πραγματικά είμαι και μέσα από την αγάπη σου με αγάπησα. Είδα τις αρετές, την ομορφιά, τα χαρίσματα και τα ελαττώματα μου...
Αυτό είναι αγάπη μου... αυτό. Μαζί σου ξαναγεννήθηκα. Μαζί σου άρχισα να ζω. Δεν είμαι 28 χρονών. Η ηλικία μου μετριέται σε μήνες.... Σε μήνες 9... Εσύ είσαι το φως στη ζωή μου εσύ και το σκοτάδι μου...
Εσύ είσαι η ζωή μου όλη, ψυχή μου...
...Αγάπη μου...
www.akazoo.gr/Forum/Forum.aspx?node=forum&g=posts&t=6117
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου