Κάποιος από εμάς, ύψωσε το ανάστημα του στο τίποτα και γέμισε πληγές!

Κάποιος από εμάς, ύψωσε το ανάστημα του στο τίποτα και γέμισε πληγές!

Κυριακή, 31 Μαΐου 2009 12:11 πμ | 9 σχόλια

Κάποιος από εμάς, ύψωσε το ανάστημα του στο τίποτα και γέμισε πληγές!

Τρείς  από εμάς πήραν  τον δρόμο της φυγής με σκοπό να επιστρέψουν κάποτε και να μοιράσουν τον πλούτο της συγκομιδής τους!  

Ο ένας από αυτούς κάποτε επέστρεψε και κάποιοι τον υποδέχτηκαν με πέτρες και κάποιοι με τιμές, αυτός γέμισε πληγές και ήταν αυτές οι πληγές ο πλούτος τον οποίο πρόσφερε στους τιμητές του.

Ο άλλος δεν επέστρεψε ποτέ μα τι παράλογο, ουρές ανθρώπων στέκονται έξω από το κελί του να αρπάξουν τον πλούτο του! Και αυτός άλλοτε φεύγει και κρύβετε μέσα στην έρημο και άλλοτε ακτήμων μοιράζει από τον πλούτο της καρδιάς του αφιλοκερδώς και αυτό είναι το κέρδος του.

Ο άλλος ο τρίτος ενώ έφευγε  υψώνοντας το ανάστημα του στο τίποτα δεν άντεξε τις πληγές που προκάλεσε μέσα του η απομάκρυνση του από τον κόσμο και ενώ αυτές οι πληγές ήταν η αρχή της θεραπείας του και του πλούτου που έλπιζε να αποκτήσει για να μοιράσει στα αδέρφια του επέστρεψε πίσω στον κόσμο άκαρπος. Και αυτή η επιστροφή ήταν η αρχή της καρποφορίας του και του πλουτισμού του. Μην με ρωτάτε το πώς, ένα έμαθα ανάμεσα σας η ταπείνωση αυτού που έχει για να  δίνει και αυτού που ευχαριστιακά λαμβάνει είναι η αρχή και το τέλος της θεραπείας μας!

Ανάμεσα μας όμως τόσοι που μας γέμισαν με  πληγές προσπαθώντας να πάρουν από εμάς! Και ο τρόπος με τον οποίο μας το πήραν ήταν η σκλαβιά τους! Αξίζει να ζήσεις και να πεθαίνεις για αυτούς αν το αντέχεις. Μακάριος και αυτός που απομακρύνθηκε για να σώσει τον εαυτό του από αυτούς, τον καταλαβαίνω! Όπως και να έχει  το νερό στην πηγή ξεδιψά και αυτούς που φεύγουν και αυτούς που επιστρέφουν με τον ίδιο τρόπο που ξεδιψά και αυτούς που μένουν στην πόλη. Η δίψα είναι η ίδια ασχέτως τι την προκάλεσε! Μακάριος όμως αυτός που έγινε η πηγή!    

Tags: ποίηση, σκέ