Σε είχαν προβλέψει τα όνειρα μου....

Σε είχαν προβλέψει τα όνειρα μου....

~*~

Ερχόσουν πάντα

από παντού

στο κάλεσμα της ψυχής μου

Από δρόμους μοναχικούς

Αψηφώντας

εποχές καταργημένες...

φόβους προκατασκευασμένους...

Ένοιωσα...

Το καθάριο μέσα σου...

Είδα...

Την ατόφια ψυχή...

Άγρια ομορφιά

παραδείσου

Η μορφή σου...

το πρόσωπό μου...

Παγιδευμένα πουλιά

που τους χαρίστηκε

η ελευθερία

Άγγιζαν

τροχιές...

Χώριζαν

φόβους...

Άγγιζαν

αισθήσεις...

Μαγικές αύρες

η μία μέσα στην άλλη

ανασαίναν...

Αφέθηκα

στο ταξίδι

μαζί...

~*~

Μέσα μου

μέσα σου

μικρά φεγγάρια

ιχνογραφούσαν

της νύχτας τη γεύση...

Μαγεμένοι

κυλούσαμε

σε λέξεις φωτιάς

Μεθυσμένοι

από άρωμα γαρδένιας

ριγούσαμε

σ' αγγίγματα πυρετικά...

Ψιθυρίζαμε

πόθους...

σκαλοπάτια στον άνεμο

κι ανεβαίναμε...

Τη θέση των άστρων

ορίζαμε

να βρίσκει μονοπάτια

η αγάπη...

Βέλη ατσάλινα

χυνόταν τα βλέμματα

στην πλάτη των

ακούσιων "φεύγω"...

~*~

Να προσέχεις

την ψυχή σου...

ΨΥΧΗ ΜΟΥ ... ΕΣΥ...

*Αναστασία*

Ο ζωγραφικός πίνακας είναι του καβαλιώτη ζωγράφου Λόη Ανθάκη.