Γευσιγνωσία Έρωτα

Γευσιγνωσία Έρωτα

Η γευσιγνωσία είναι ένα τελετουργικό για τους λάτρεις του κρασιού, μια εμπειρία μοναδική, τόσο γευστικά όσο και οπτικά... το ίδιο τελετουργικό ισχύει και για τον Έρωτα.

1. Διαμόρφωση των συνθηκών γευσιγνωσίας (Setup)

Σωστή επιλογή του χώρου δοκιμής. Αν είναι δυνατόν, θα πρέπει ο χώρος να είναι ευχάριστος, απλός, απαλλαγμένος από οσμές και θορύβους. Θα πρέπει να υπάρχει ηρεμία και άφθονος χρόνος. Η περιβάλλουσα κατάσταση, η αναμονή και η προσδοκία παίζουν μεγάλο ρόλο στη ψυχολογία του δοκιμαστή, η οποία είναι καταλυτική στην αποκομιδή εντυπώσεων γευσιγνωσίας.

2. Βλέπω (Seeing)

Εξέταση της επιφάνειας λαμπερότητας, της διαύγειας και της έντασης του χρώματος του κρασιού τοποθετώντας το ποτήρι μπροστά από κάποιο φως. Έτσι έχουμε τις πληροφορίες για το χρώμα, την ένταση και την απόχρωση.

3. Στροβιλίζω στο ποτήρι (Swirling)

Περιστροφή του ποτηριού ανακινώντας το κρασί. Η ανάδευση του κρασιού έχει ως αποτέλεσμα τη μεγέθυνση της επιφάνειας εξάτμισης και συνεπώς την απελευθέρωση περισσοτέρων οσμών επιτρέποντας συγχρόνως να εμφανίζονται και νέες μυρωδιές που αφορούν και άλλα αρωματικά συστατικά.

4. Μυρίζω (Sniffing)

Μυρίζουμε το κρασί πριν τη δοκιμή, εξετάζοντας τις οσμές και τα αρωματικά του συστατικά. Συλλέγουμε πληροφορίες για τα αρώματα που μυρίζουμε. Αντικειμενικά κριτήρια της οσμής του κρασιού είναι το άρωμα και το bouquet. Το άρωμα οφείλεται στην πρώτη ύλη (πρωτογενές η ποικιλιακό άρωμα) και στη ζύμωση (δευτερογενές). Το bouquet αναπτύσσεται στο βαρέλι και αργότερα μέσα στο μπουκάλι κατά τα στάδια ωρίμανσης και παλαίωσης του κρασιού.

5. Στροβιλίζω στο στόμα (Slurping)

Δοκιμάζουμε μια γουλιά κρασί εισπνέοντας μικρή ποσότητα αέρα από το στόμα. Ο αέρας βοηθά την ανάπτυξη των αρωμάτων και σωστή τους εκτίμηση στο στόμα.

Το στροβιλίζουμε το κρασί στο στόμα για να του δώσουμε την ευκαιρία να ζεσταθεί απελευθερώνοντας όλα τα συστατικά του, αλλά και για να ενεργοποιήσουμε όλα τα γευστικά κέντρα του στόματος. Οι φυσαλίδες το αερίζουν, το εμποτίζουν και το οξειδώνουν το κρασί. Το σάλιο χωρίζει τις ενώσεις, μαλακώνει τα οξέα, καταλύει και αναπτύσσει τις δευτεροβάθμιες γεύσεις.

Συλλέγουμε πληροφορίες για την αξιολόγηση των γεύσεων, την αρμονία, ισορροπία και τον πλούτο των χαρακτηριστικών του κρασιού.

Γεύση: Στο κρασί Σ΄αυτό περιέχονται συστατικά που είναι υπεύθυνα και για τις τέσσερις γεύσεις που αντιλαμβάνεται η γλώσσα. Η αίσθηση της γεύσης σχηματίζεται πάνω στις θηλές της γλώσσας. Η πρώτη γεύση που γίνεται αντιληπτή είναι η γλυκιά και ακολουθεί η εμφάνιση της ξινής και της αλμυρής. Τελευταία γίνεται αντιληπτή η πικρή, κυρίως όταν καταπίνουμε. 

Οσμή: Η αίσθηση που αντιλαμβανόμαστε όταν το κρασί βρίσκεται μέσα στο στόμα δεν ανήκει μόνο στη γεύση. Κατά ένα μεγάλο μέρος οφείλεται και στην οσμή. Διαμέσου της στοματορινικής κοιλότητας φτάνει στην έδρα της όσφρησης το άρωμα της γεύσης ή άρωμα του στόματος.

Αφή: Αισθήσεις ανάλογες της αφής γίνονται αντιληπτές πάνω στη γλώσσα, στο εσωτερικό των παρειών και στα ούλα. Αυτές μας πληροφορούν για το ιξώδες, το ελαιώδες, τη θερμοκρασία και τον όγκο του κρασιού.

Αντικειμενικό κριτήριο είναι το σύνολο των γευστικών αισθήσεων που χαρακτηρίζουν τον έρωτα ένα κρασί. Ένα κρασί Λέμε ότι ο έρωτας έχει σώμα όταν δίνει την εντύπωση αφθονίας στο στόμα, διαφορετικά χαρακτηρίζεται ελαφρύς. Ένας έρωτας ένα κρασί είναι απαλός όταν έχει μεταξωτή υφή στην γλώσσα και δεν αφήνει τραχεία αίσθηση στον ουρανίσκο. Ένας έρωτας ένα κρασί χαρακτηρίζεται ισορροπημένος στα επιμέρους στις επί μέρους γεύσεις δηλαδή στην οξύτητα, στην γλυκύτητα και στην στιφάδα. Ένας έρωτας ένα κρασί χαρακτηρίζεται διαρκείας μακρύς εάν η διάρκεια στο στόμα είναι μεγάλη. Το αντίθετο του είναι ένα σύντομος έρωτας κρασί.

Από το λεξιλόγιο γεύσης του έρωτα κρασιού: μαλακός, κλειστός, σκληρός, στυφός, πικρός, στρογγυλός, βελούδινος, πλαδαρός, ζωηρός, νευρικός, δροσερός, γεμάτος, ειλικρινής κ.α

Τα πιό πάνω γράφτηκαν πίνοντας ένα ποτήρι βελούδινο κατακόκκινο κρασί

στις 9:06 μ.μ.