Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

***μεταξύ μας, αυτό προτιμώ χιχιχι ...λέω να σοβαρευτώ, με αποσυντόνισες τελείως! τί σχέση έχει η Μποφίλιου, με όλα αυτά; πώς ξεκίνησα και πώς συνέχισα...το ξέσκισα το θεματάκι!...καθόλου δε με χαλάει. μια ζωή σε ΑΤΑΞΙΑ είμαι, γιατί να αλλάξω τώρα; ...γύρισες ανάποδα τη ζωή μου. ΣΕΙΡΗΝΑ, εσύ και 'γω μαγεύτηκα απ' το γλυκό τραγούδι σου! η Λογική και το Αλογο...σ' ερωτικό χορό μπλεγμένα. εγώ θεατής μα και μέτοχος στα βήματά σου! να ονειρεύομαι...να ονειρεύεσαι! αγκριστρωμένη χρόνια τώρα σε σπασμένα κατάρτια ναυάγησα απροσδόκητα στα κύματά σου...που άλλοτε γαλημένα ήταν κι άλλοτε σε δίνες μετατρέπονταν καταπίνοντας την ΥΠΑΡΞΗ μου.... κοχύλι και με ΑΝΟΙΞΕΣ!!! με ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, μη ΣΠΑΣΩ... γυμνή απ' το κέλυφος κρυώνω...φοβάμαι! δεν υπάρχουν στεριές, μόνο θάλασσες κι αταξίδευτα όνειρα. το προφίλ της Ψυχής σου διαβάζω... αποχρώσεις μιας άγνωστης αγάπης... λέω, να αφήσω πίσω μου, τους κακουργηματικούς αφορισμούς... τα λερωμένα "ποινικά μητρώα" και ν' αφεθώ στο άγνωστο που με οδηγεί η ΥΠΑΡΞΗ σου... μια μικρή στάλα, ΕΣΥ...κι άλλοτε ωκεανός ανεξερεύνητος... επιθυμίες για νέα ξεκινήματα, μη φοβάσαι, μη με φοβάσαι. στιγμές - στιγμές μ' αρέσει να προκαλώ. μετρώ αντιδράσεις και όρια... χάδια χαρισμένα σε παρθένους παλμούς... ήλιους κρύβεις στα μάτια σου... ζωή ανασαίνεις... οι Θεοί μου, στα χρώματά σου ντύθηκαν, αρνήθηκαν το μαύρο... δάκρυα, σκαρφαλώνουν στ' αναφιλητά και γδέρνουνν τις άϋλες σάρκες... εκεί που σε βρίσκω, εκεί και σε χάνω... πώς μπορεί να σε φθάσει κανείς;... δισυπόστατη είσαι, σώμα και ψυχή. πολύπλοκη, στην απλότητά σου. πολυεπίπεδη, κι άλλοτε μονοεδρική. τίποτ' άλλο, μόνο εσύ και ο προστατευμένος κόσμος σου. ψωνίζεσαι με μικρά - σαν παιδί - και στα σημαντικά σαστίζεις. φως και σκοτάδι. γέλιο και δάκρυ. θάρρος και ατολμία. γνώση και άγνοια. νοήματα χάνεις και βρίσκεις. να ταξιδέψεις θέλεις, να γνωρίσεις...μα φοβάσαι να λύσεις τους κάβους. αν, με τις φοβίες σου, τις ανασφάλειές σου αφήσεις το πλοίο να σαλπάρει, το έχασες το ταξίδι μικρό. στη ζωή, δεν μας δίνονται πολλές ευκαιρίες για ταξίδια...συνήθως, μετά από λίγο καιρό, ό,τι νομίζαμε ταξίδι, βάλτος έγινε, στάσιμο νερό. ανάγκη από αγκαλιά έχεις και μόλις σου δοθεί, μαζεύεσαι στη γωνιά σα φοβισμένο κουτάβι. τα θέλεις "όλα εδώ και γρήγορα" κι όταν γίνουν έτσι...θυμίζεις πινακίδες!!! ανάγκη να λύσεις θέματα, έχεις...μα δειλίαζεις, φοβάσαι αυτό που θα δεις! παιδί είσαι κάποιες στιγμές που προσποιείται - όχι πάντα με ιδιαίτερη επιτυχία - τη μεγάλη. είναι γοητευτικό, δε λέω...κάνει σετάκι με τις λακουβίτσες σου χαχαχα!!! είναι στιγμές που γίνεσαι: Αέρινη...απαλλαγμένη από το παρελθόν, με το βλέμμα στραμμένο στο ΑΥΡΙΟ! κι είναι στιγμές που γίνεσαι: Γήινη, σιγοτρέμοντας, η ύπαρξή σου σε παρουσία μετρέπεται και πάλι που μυρίζει...αρώματα της γης. λουλούδια - δέντρα - νερά! Στα παραφορά της ηδονής,ανταλλάξαμε τις σκιές μας. βρεθήκαμε - χαθήκαμε - ξαναβρεθήκαμε! ...εγώ να σε γνωρίσω...θέλω!!!Σ' έχω βρεί... και σε χάνω

1 σχόλιο:

  1. Καλό είναι να γράψετε το όνομα του ανθρώπου που έγραψε το παραπάνω κείμενο, διότι δεν είναι δικό σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή