Οι κόρες της Δευτέρας & αλλα ποιηματα

Οι κόρες της Δευτέρας

Οι κόρες της Δευτέρας
είναι οι ώρες του μεσημεριού,
οι ώρες της ραστώνης ή της σιέστας,
οι ώρες της περισυλλογής ή της ανάπαυλας,
είναι οι ώρες των μικρών γλυκόπικρων στιγμών
οι ώρες της ανακωχής,
τότε που σταματά ο πόλεμος
και παίρνει τη θέση του ο Λόγος..
Οι κόρες της Δευτέρας,είναι τα χέρια σου,
σαν πλέκονται ανάμεσα στα σχίνα και τ'αγριόχορτα
και σκάβουν βαθιά το χώμα του κήπου
να δώσει καινούργιους καρπούς.

Φανή Αθανασιάδου

Καμουφλάζ

Ελίσσομαι προσεκτικά
ανάμεσα στους παγωμένους κύβους
της συνεχούς
ανω-δρομικής πορείας.
Υφαλοι και σκόπελοι
ύπουλα τοποθετημένοι ΄΄καθ' οδόν''
στημένα εμπόδια
κατάλληλα καμουφλαρισμένα
για την καθιερωμένη παραπλάνηση
του τοπίου.

Αναστάσιμο

H Άνοιξη αιματοκύλισε
φέτος τις φλέβες μου
-δεν ξέρω γιατί-
ο χρόνος έγινε γόνιμο περβάζι
για να ακουμπήσω τις ρίζες μου,
χωρίς παραφυάδες
και περιττά παράσιτα αυτή τη φορά’
και κει που στέγνωσε το αίμα
φύτεψα βοκαμβίλιες,
πολλές βοκαμβίλιες
για να πνίξω τις κραυγές
στο μεθυστικό άρωμα τους.
Ανάσταση βλέπεις…

Για την Παγκόσμια ημέρα Ποίησης

"Ποιήματα’’

Υποψήφια ποιήματα
άγνωστες λέξεις
νοήματα που μένουν ακόμα
σε ανεξερεύνητες κατοικίες
ξένα μεταξύ ξένων
ως τη στιγμή που θα συστηθούν
μεταξύ τους,
με την πρώτη κίνηση
με την πρώτη υπόκλιση
που μπορεί να είναι μια καλημέρα
ή μια φαινομενικά αδιάφορη πρόταση
κι’ύστερα για τη συνέχεια
να δώσουν τα χέρια,
να κοιταχτούν στα μάτια
να χαμογελάσουν
και να σφιχταγκαλιαστούν,
κι’άμα ταιριάξουν, να μείνουν έτσι
για μια ζωή μαζί
ή έστω για λίγο
όπως συμβαίνει στις ιστορίες των ανθρώπων.

Φανή Αθανασιάδου

Λατομείο

Η πέτρινη συνωμοσία κυοφορούσε
ανάμεσα στα μέλη της
σιωπηλή διαμαρτυρία
που ήθελε να φέρει εις πέρας
τη λύτρωση στο λαό της
όταν θα φώναζε ρυθμικά
ποιον τελικά θα τιμωρούσε.
Η Νέμεσις όμως παρενέβη τη τελευταία στιγμή
και απέτρεψε τη μοιραία χειροδικία
συμβάλλοντας καθοριστικά
στην αναίμακτη επάνοδο της εποχής της ειρήνης .

Φανή Αθανασιάδου

(Επαινος στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Ποίησης του Δήμου Χορτιάτη Θεσσαλονίκης)

Φθινοπωρινό

Ενα απογευματινό μειλίχιο
σαν φθινοπωρινή μέθεξη αποζήτησε
σε αντανακλάσεις φωτός,
διαγώνιες αναφορές
και προσμίξεις χρωμάτων,συναισθημάτων
και επιδιώξεων
ένα τόσο δα επιφώνημα έφθασε
να ανατρέψει
το μοναχικό πλάσμα της φαντασίας της
πριν το παραδώσει έκθετο
στο μοναδικό της ζωής της μειδίαμα.


Φανή Αθανασιάδου