Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

μεθυσμένα τα μυστικά




















 
άδηλα πρόσωπα
/ στην υποψία του αιώνα, χαμός στα πεζοδρόμια /
στο φεγγάρι του νόστου
/ υπεραστικές διαδρομές σαρκοβόρες χειλιών /
ματωμένα φτερά
/ γενναιότητα διαχρονική να θηλάζω απών /
στεγνώνουν τα μάτια
όταν αγριεύει η καρδιά
/ ερωτεύσιμες οι βροχές όταν αδειάζουν τις εποχές μας στις μνήμες /
τι κι αν κύλησε το μπλε στα βαθιά -;-
πάντα το ξίφος καρφώνει αστέρια
μέσα σε περιστατικά που ξέφυγαν τον ξαφνικό -
θάνατος ή έρωτας..; ένας ο λυγμός
πορεία στη στάση του τρένου που ενδέχεται -
καθορισμένη ώρα
πυξίδα ώρα -
κοτσίδα κοριτσιού που ξέχασε να μεγαλώσει
αφού έσταξαν τα ύδατα κόκκινο στο στήθος του
σκίζε χρώματα Εσύ! σκιρτούν οι αισθήσεις,...,... _____________
η ώρα δείχνει φεγγάρια στα βάθη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου