ΟΠΟΙΟ ΔΡΟΜΟ ΚΙ ΑΝ ΔΙΑΒΕΙΣ

Κι έμαθα μέσα από εσένα να ζω την μοναξιά σαν ύπαρξη..
Η συντροφιά μου..
Μου χάρισες μια ξεχωριστή μοναχικότητα..
Την προσέχω..
Την ταίζω καθημερινά να μεγαλώσει..
Θυμάμαι μου είπες όταν φτάσει η ώρα να σε αφήσει,θα σε πάρει μαζί της..
Κι εγώ έκλαιγα γιατί δεν μπορούσα να αποχωριστώ το δημιούργημα μου..
Πως θα την αποχωριστώ και θα με πάρει μαζί της σε ρωτούσα..?
Έλεγες εκεί που θα πάτε δεν θα σας ξαναχωρίσει τίποτα..
Θα ζείτε δίχως χώμα..
Δίχως φως..
Δίχως ψυχή..
Θα ζήσετε την αθάνατη αγάπη,κι έτσι θα πορεύεστε..
Σαν μια μοναχική σκιά..
Και ξαφνικά όλα γύρω σου θα έχουν αλλάξει..
Αλλά εσύ θα έχεις την μοναξιά σου..
Πρόσεχε μόνο..
Μην χαθείς..
" Όποιον δρόμο κι αν διαβείς..
Στης ψυχής τα μονοπάτια θα χαθείς "

~ Μοναχικός Άγγελος ~