ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ

ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΜΟΥ ΠΙΣΩ

CDS , ISDA ,  ΕΚΤ , spreads , ΔΝΤ , PSI , LTRO , ΑΕγχΠ , ΕΤΠΑ , ΕΓΤΠΕ ,  ευρωζώνη , δις , δανειολήπτες , επενδυτές , ομόλογα , επιτόκια , μονάδες βάσης ,  κρίση χρέους , Κομισιόν , EFSF , ESM , greek statistics , μνημόνιο 1 & 2 , Goldman Sachs , ΑΕΠ , δημοσιονομική κρίση ,  ανταλλαγή ομολόγων , Fitch , υποβάθμιση , CCC , εγγυήσεις , οίκοι αξιολόγησης ,  ιδιώτες πιστωτές , κλιμάκωση της κρίσης χρέους , επιλεκτική … άτακτη χρεοκοπία , μεσοπρόθεσμο , αναδιάρθρωση , euro … 

…………………………………………..
Τι είναι όλα αυτά ?…
Γιατί δεν τα καταλαβαίνω ? 

Πως “πλημμύρισαν” την Ζωή μου ?

Γιατί , φιμώνουν  , προπηλακίζουν , μαστιγώνουν , “ενδύουν χιτώνα” και “ακάνθινον στέφανον” , χλευάζουν και σταυρώνουν την … Άνοιξη μου ?…

Την αθώα , πανέμορφη Άνοιξή μου ?…

Γιατί ?….

.

———————————-

Θέλω την Άνοιξή μου πίσω . 
Εκείνη την Άνοιξη , που έζησα τόσα χρόνια , που την έμαθα , την αγάπησα , την περιμένω να με αγκαλιάσει και να με κανακέψει με τα “γλυκόλογα” της , τις μυρουδιές , τις γεύσεις , τα χάδια και τα ακούσματά της … Τις μνήμες της … Τις μουσικές της … Τα διδάγματα της … 
… Τους έρωτες της  …

.

——————————————-

Θέλω να … φύγετε …

Άσχημα παγανά , φρικιά , αερικά , στοιχειά , τελώνια παραμορφωμένα … Να φύγετε … θέλω να κλείσω τα μάτια μου , και όταν τα ανοίξω , να μην υπάρχετε πια . Στην θέση σας να είναι η Άνοιξη μου και … μόνον αυτή . 

Θέλω την Άνοιξή μου πίσω …

————————————————

Θέλω να ακούω τερετίσματα , θροΐσματα , γουργουρητά περιστεριών ,  κελαρύσματα ρυακιών … το βούισμα της μέλισσας … Θέλω να ακούσω τον λυγμό του κλαρίνου , να αντηχεί μέσα στην χαράδρα .

Θέλω να ξαναζήσω την αίσθηση εκείνη που έχεις όταν ξαπλώνεις πάνω στα χαμομήλια και προσπαθείς να κοιτάξεις τον ήλιο … Θέλω να θαμπώσουν τα μάτια μου απ’ τον μαρτιάτικο ήλιο …

Θέλω άσπρα συγνεφάκια να περνούν πάνω μου … Θέλω να ξανατρέξω ξεθεωμένη και να πέσω σε μια αγκαλιά … Θέλω να κρατήσω στην αγκαλιά μου , κάτι τρυφερό και αθώο …

Θέλω να φταρνιστώ τρελά απ’ τις μυρουδιές … Να πρηστούν και να κοκκινίσουν τα βλέφαρά μου από την γύρη που πλανιέται … Να δακρύσουν τα μάτια μου και όταν εκείνος με ρωτάει “γιατί κλαίς?” να απαντώ “δεν κλαίω … η Άνοιξη φταίει … πάντα την Άνοιξη , δακρύζω” …

Θέλω να φτιάξω ένα στεφάνι από κρινάκια και να το αποθέσω στα μαλλιά Της .

Θέλω να συνοδέψω σαν μέλος του πολυπρόσωπου θιάσου της , την θεά Αρμονία , την μάνα της Άνοιξης  και να γίνω ένα με τους τραγοπόδαρους Πάνες , τα ξωτικά και και τις Νηρηίδες …

Θέλω μέσα στην έναστρη κρύα (ακόμη) νύχτα της , να ψάλλω με ό, τι δύναμη αφήσατε στα πνευμόνια μου το “Ω γλυκύ μου Έαρ” …

.

——————————————-

Μα … πάνω απ’ όλα , θέλω να φύγετε … 

Να φύγετε …

Ούτε που ξέρω από που και γιατί ήρθατε … ξέρω όμως πως σας μισώ , γιατί “κλέψατε” την Άνοιξή μου …

Θέλω την Άνοιξη μου πίσω …

Φρικιά … ε, φρικιά …

 

 

 

Αναρτήθηκε από τον/την silia