Παραλογισμός της τρέλας
27 Νοε 2008
5 Όνειρα
Γυρισμός και απουσία
Της καρδίας η προδοσία
Μια αγάπη και ένα ψέμα
Βυθισμένα μες το αίμα
Της καρδίας η προδοσία
Μια αγάπη και ένα ψέμα
Βυθισμένα μες το αίμα
Η αλήθεια της ψευτιάς
Της απατηλής ματιάς
Τα λόγια της χαράς
Της θλιμμένης σου μιλιάς
Της απατηλής ματιάς
Τα λόγια της χαράς
Της θλιμμένης σου μιλιάς
Αντιθέσεις μες το βράδυ
Σ το σκοτεινό το δάκρυ
Παραλογισμός της τρέλας
Και μια κραυγή μου λέει «έλα».
Σ το σκοτεινό το δάκρυ
Παραλογισμός της τρέλας
Και μια κραυγή μου λέει «έλα».
Παραλογισμός της τρέλας
08 Νοε 2008
1 Όνειρο
Κοιτάζοντας σε δρόμους μακρινούς
Περιπλανιόμαστε σε κάλπικους ουρανούς
Μαζεύουμε των ονείρων μας την σκόνη
Στο ψέμα μας μένουμε πια μόνοι
Περιπλανιόμαστε σε κάλπικους ουρανούς
Μαζεύουμε των ονείρων μας την σκόνη
Στο ψέμα μας μένουμε πια μόνοι
Βαδίζοντας σε κόσμους μαγικούς
Χανόμαστε σε απατηλούς δεσμούς
Λαχταρούμε της αγάπης την ζωή
Μα στο όνειρο μένουμε δίχως μια πνοή
Χανόμαστε σε απατηλούς δεσμούς
Λαχταρούμε της αγάπης την ζωή
Μα στο όνειρο μένουμε δίχως μια πνοή
Με τα όνειρα κοιμάσαι και ξυπνάς
Μα την καρδιά σου και πάλι απατάς
Ζεις στο ψέμα της ζωής σου
Της πεθαμένης πια ψυχής σου
Μα την καρδιά σου και πάλι απατάς
Ζεις στο ψέμα της ζωής σου
Της πεθαμένης πια ψυχής σου
Ξύπνα και δίωξε πια το δάκρυ
Αγάπα την ζωή σου και με λάθη
Άσε το όνειρο να μείνει μες το ψέμα
Ζήσε το τώρα και ας έχει αίμα
Αγάπα την ζωή σου και με λάθη
Άσε το όνειρο να μείνει μες το ψέμα
Ζήσε το τώρα και ας έχει αίμα
Και πάλι το μαύρο χρωματίζει τα όνειρα μου..
01 Νοε 2008
1 Όνειρο
Σκοτάδι απλώθηκε μπροστά μου αλλά εσύ με ακολουθάς σαν την σκιά μου
Ερείπια η καρδιά μου και πάλι το μαύρο χρωματίζει τα όνειρα μου
Λέξεις αντηχούν στ' αυτιά μου και τρυπάνε την χαρά μου
Εικόνες γυρνάνε στο μυαλό μου, το ξέρω δεν θέλουν το καλό μου.
Σαν χείμαρρος οι σκέψεις, με τραβάνε σαν έλξεις
Ο αέρας υγρός, απόψε φυσάει σαν τρελός
Και εγώ μαζί του, στο μαύρο της νύχτας να ζητάω βοήθεια
Μα δεν είναι κάνεις εδώ στο εαυτό μου και πάλι θα κλειστώ
Στο δρόμο ξανά σκοτάδι και της καρδιάς λείπει το χάδι
Όλα στο ψέμα ζωγραφισμένα, στον μυαλό εγκλωβισμένα
Και τώρα μόνη να γυρνώ, στην απάτη σου να ζω
Μα πάλι εδώ εσύ, με ακολουθείς μες την σιωπή
Άκουσμα μιας φωνής, σαν μια τρέλα της στιγμής
Λέξεις, εικόνες και στιγμές, αιώνιες πληγές
Και ένα μυαλό μες τον παραλογισμό να μιλάει με θυμό
Γυρνώ και βλέπω μια σκιά να μου λέει "έχε γεια"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου